وصیتنامه شهید علیرضا مکی| به من ناکام نگویید
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی ؛ شهید علیرضا مکی در سال 1345 در شهرستان اراک به دنیا آمد. پدرش محمد و مادرش سلطان نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم مرداد ، در خاک عراق عراق به شهادت رسید.
بسم الله الرحمن الرحیم
ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتابل احیاء عندربهم یرزقون
من بر اساس رسالت و مسئولیتی که حس نموده بودم در راه الله و برای پاسداری و حراست انقلاب کبیر اسلامی که خونبهای هزاران هزار کشته و مجروح است در غرب کشور آمدم و به جنگ با ضد خدا پرداختم.
من گام نهادن در این مسیر خدایی را یک فرضیه الهی می دانم و در این راه اگر دشمن را شکست دهم پیروزم و اگر به ظاهر شکست بخورم و کشته شوم پیروزم. بهرحال این مایه شکر پروردگار و افتخار برای من و شماست که در این راه بدرجه شهادت می رسم.
من می خواهم در این دنیای کثیف که هر لحظه خونی بیگناه بدست اربابان مزدوری چون کارتر و صدام و دیگران بر زمین می ریزد در پی نوری الهی که در جسمی بنام روح الله خمینی به زمین ما تایید شده است با آغوش باز بروم تا شاید بتوانم شهادت را نصیب خود گردانم.
از شما می خواهم که قدر این ابرمرد را بدانید. از بیانات گهر بارش استفاده نمایید که به راستی خداوند حجت عظیمی بما نموده و در این برحه از تاریخ چنین رهبری را بما اهداء نموده است. قدرش را بدانیم که فردا در روز جزا در پیشگاه خداوند سرافکنده و شرمسار نباشیم. همیشه گوش بفرمان خدا باشید و از این نعمت گرانبها که خداوند نصیب ما کرده است حداکثر استفاده را بنمایید.
حال تو ای مادرم: سلام بر تو که بالاخره براحساس مادرانه ات پیروز شدی و فرزندت را روانه میدان نبرد با کفار کردی و گفتی که تو را در راه خدا هدیه انقلاب اسلامی می کنم و من بوجود تو افتخار می کنم که مادری از سلاله فاطمه زهرا هستی.
و شما ای خواهرانم:شما نیز زینب زمان باشید. و در راه خدا مبارزه کنید که خدا شما را دوست می دارد.
و حال تو ای برادر عزیزم : راه خدا بهترین و برترین راههاست پوینده و کوشنده در این راه باش.
پدرجانم: از شما می خواهم که قدر این نایب مهدی را بدانید که اطاعت از او واجب و شرعی است و از تو می خواهم مسجد سنگر انقلاب را خالی نگذاری و همیشه در صحنه نبرد با کفار باشی.
امیدوارم هیچوقت به من ناکام نگویید چون در نهایت کامم را گرفتم که بهترین نعمتهاست.
مادر گریه نکنی،بخند و خوشحال باشد زیرا در راه هدف مقدسی گام برداشته و جان باخته ام.مادر عزیزم که بعد از خدا مهربانترین و عزیزترین موجودها نزد من هستی و من بوجود تو مادر افتخار می کنم که چنین فرزندی را تربیت کردی که افتخار اسلام باشد.
مادر هر گونه افسردگی و ناراحتی مطمئنا باعث
عذاب روح من می شود، خوشحال و امیدوار باش.
مادرم ،من پسر خوبی برای تو نبودم امیدوارم که من را ببخشی می دانم که در بچگی هایم چه کارها که برای من نکردی.انشاء اله خداوند تو را بیامرزد.
خداحافظ
علیرضا مکی 1360/9/16
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
